Zastosowania w oczyszczalni ścieków
W celu eliminacji biologicznego azotu na etapie denitryfikacji konieczne jest, aby został dostarczony węgiel.
Zwykle do tego celu należy zakupić metanol lub podobne chemikalia.
Ultradźwięki wykluczają nadmiar biomasy bakteryjnej (nadmiar osadu), dzięki czemu składniki komórek są udostępniane jako nośniki węgla,
po czym pozwalają na proces denitryfikacji (napowietrzniania).
W tym samym czasie wzrasta rozkład azotu.
Usuwanie azotu
Rozkład biologicznego azotu zachodzi poprzez nitryfikację oraz denitryfikację.
Dla sukcesywnego procesu degradacji konieczne jest zapewnienie dodatkowego dostarczenia węgla podczas etapu denitryfikacji.
Najlepiej jest zaopatrzyć się w metanol lub inne źródło węgla.
Poprzez sonikację nadmiaru osadu za pomocą ultradźwięków biomasa jest rozkładana.
To powoduje uwolnienie zawartości komórek - idealnych nośników węgla - które są następnie wykorzystywane podczas denifikacji.
W ten sposób degradacja biologicznego azotu w oczyszczalni może zostać utrzymana lub nawet zintensyfikowana.
Jeśli poddana promieniowaniu masa powróci do przyrody, ilość osadu, który powinien zostać usunięty, jest automatycznie zmniejszana.
Zastosowanie ultradźwięków w usuwaniu azotu sprawdzało się w praktyce i działa od 2006 r., na przykład w oczyszczalni ścieków w mieście Bünde.
Dezynfekcja
Ultradźwięki są nadal używane do sterylizacji mętnych i silnie skoncentrowanych zawiesin,
takich jak woda technologiczna (ścieki oczyszczone), w których to standardowe metody wykorzystania chloru lub UV zawodzą.
Zarazki przyczepiają się do zaczepionych cząstek lub płatków, dzięki czemu można uniknąć dezynfekcji za pomocą promieniowania UV.
Za pomocą ultradźwięków aglomeraty te można rozbić w taki sposób, aby zarazki zostały wyizolowane, a następnie ponownie zawieszone.
Dzięki temu stają się ponownie podatne na klasyczne metody i mogą zostać skutecznie zaatakowany. Nieistotne,
czy ultradźwięki same w sobie czy w połączeniu z konwencjonalnymi metodami- skuteczna dezynfekcja jest zapewniona.
