Zastosowanie w oczyszczaniu osadu

Konwencjonalna fermentacja osadów ściekowych jest ograniczona przez etap hydrolizy (techniczny limit fermentacyjny).

Obróbka nadmiaru osadów za pomocą ultradźwięków prowadzi do pokonania tej granicy.

Następuje intensyfikacja procesu rozkładu, a następnie ma miejsce dalszą degradacja.

W wyniku tego zmniejsza się ilość fermentowanego osadu resztkowego, podczas gdy produkcja biogazu wzrasta.

Degradacja organicznej frakcji osadowej w konwencjonalnej, beztlenowej stabilizacji osadu jest ograniczona przez etap hydrolizy określający szybkość.

Rzadko osiąga się poziomy degradacji na poziomie 50%.

Powodem tego jest ciężko podatna biomasa bakteryjna w nadmiarze osadu.

Jest on rozbijany (rozkładany) przez sonikację za pomocą naszej technologii ultradźwiękowej,

przez co jest bardziej podatny na późniejszy proces degradacji biologiczno-enzymatycznej.

Także przy wykorzystaniu niewielkiej ilości energii elektrycznej przy pomocy ultradźwięków następuje dekompozycja struktury płatków i uwalnianie egzoenzymów.

Zwiększa to interfejs między fazą stałą i ciekłą, a tym samym ułatwia atak enzymatyczny aktywnych mikroorganizmów.

Zwiększenie stężenia energii elektrycznej prowadzi do rozpadu komórek bakteryjnych,

które uwalniają swoją zawartość oraz endoenzymy. Enzymy te dodatkowo przyspieszają proces degradacji.

W momencie, gdy ograniczenie etapu hydrolizy zostaje zakończone powodzeniem,

cały proces fermentacji nasila się, a frakcja organiczna nadal ulega degradacji.

Zaletą jest to, że produkcja biogazu zostaje znacznie zwiększona, a ilości osadu resztkowego przeznaczonego do usunięcia zostają zmniejszenie.

Dzięki mniejszym ilościom pozostałości organicznych, o wiele łatwiejsza i wydajniejsza jest

dodatkowa dehydratacja przefermentowanego szlamu (niższe zużycie flokultantów oraz szybsza zdolność odpływowa).

Dezintegracja osadu zmniejsza jego lepkość.

Jest to bardzo ważne w praktyce, ponieważ ułatwia mieszanie zawartości fermentora, co prowadzi do znacznego oszczędzenia energii.

Zbiorniki fermentacyjne które znajdują się na granicy zdolności swojego obciążenia, mogą pracować znacznie dłużej,

bez żadnych problemów przy użyciu technologii ultradźwiękowej.

W nowo wybudowanych urządzeniach można zaobserwować o wiele krótszy czas przebywania w fermentatorach.